Ὁ σκοπός τῆς παρούσης ἐκδόσεως εἶναι καθαρά διδακτικός, διότι τά Κεφάλαια τοῦ ἀββᾶ Ζωσιμᾶ εἶναι ψυχωφελέστατα. Θεωρήσαμε ὅτι στήν ἐγωκεντρική καί ματαιόδοξη ἐποχή μας ἡ στάση ζωῆς πού προβάλλουν τά Κεφάλαια τοῦ ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, στάση μακροθυμίας ὑποχωρητικότητος, ἀνεκτικότητος, συγχωριτικότητος, ἄκρας δηλαδή ταπεινώσεως, θά μποροῦσε νά λύσει ὅλα τά προβλήματα ἐπικοινωνίας μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, νά μεταποιήσει τήν ζωή τους σέ ζωή πλήρη χάριτος, εἰρήνης καί τῆς περιπόθητης μακαριότητος. Γι' αὐτό καί ἀποφασίσαμε τήν ἔκδοσή τους σ' αὐτήν τήν ἐκλαϊκευμένη καί προσιτή σέ ὅλους, πιστεύουμε, μορφή καί τά προσφέρουμε εἰς «κοινήν τῶν ὀρθοδόξων ὠφέλειαν».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
... Ἔλεγε πάλι ὁ μακάριος Ζωσιμᾶς: «Ὅταν ἤμουν ἀκόμη στο μοναστήρι τῆς Τύρου, μᾶς ἐπισκέφτηκε ἕνας Γέροντας ἐνάρετος, τήν ὥρα πού διαβάζαμε τά "Ἀποφθέγματα τῶν ἁγίων Γερόντων". Αὐτός ὁ μακάριος τ' ἀγαποῦσε πολύ καί ἤθελε νά τά διαβάζει συνεχῶς, τόσο, πού σχεδόν τά ἀνέπνεε καί, καθώς ἦταν φυσικό, καρπώθηκε ἀπ' αὐτά κάθε ἀρετή. Ὅπως διαβάζαμε λοιπόν, φθάσαμε στόν Γέροντα ἐκεῖνο πρός τόν ὁποῖον ἦρθαν οἱ ληστές καί τοῦ εἶπαν: - Ἦρθαμε νά πάρουμε ὅλα ὅσα ἔχεις μέσα στό κελλί σου. Αὐτός τούς ἀπάντησε: - Ὅσα θέλετε, παιδιά μου, πάρτε τα! Τά πῆραν λοιπόν ὅλα κι ἔφυγαν, ἀλλά ξέχασαν ἕνα σάκκο. Ὁ Γέροντας τότε, τόν πῆρε καί τρέχοντας πίσω τους φώναζε: - Παιδιά μου, ἐλᾶτε νά πάρετε αὐτό πού ξεχάσατε στό κελλί μου!... Αὐτοί τότε, θαυμάζοντας τήν ἀνεξικακία τοῦ Γέροντα, τοῦ ἐπέστρεψαν ὅλα τά πράγματα στό κελλί καί μετανοημένοι εἶπαν ὁ ἕνας στόν ἄλλο: - Στ' ἀλήθεια, αὐτός εἶναι ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ!...