Ἡ θαυμαστή αὐτή κατήχηση παρουσιάζει ἰδιαίτερο βιογραφικό ἐνδιαφέρον, γιατί σ' αὐτήν ὁ θεόπτης Ἅγιος ἀναφέρεται στήν ἀρχή τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι πορείας του ὑπό τήν φωτισμένη καθοδήγηση τοῦ Γέροντά του, Συμεών τοῦ Εὐλαβοῦς, καί μάλιστα στήν πρώτη θαυμαστή ἔλλαμψη τοῦ Ἀκτίστου Φωτός, πού ἀξιώθηκε νά δεῖ σέ ἡλικία εἴκοσι μόλις ἐτῶν. Ὁ λόγος αὐτός εἶναι ψυχωφελέστατος καί γιά μοναχούς καί γιά κοσμικούς, ὅπως ὁ ἴδιος ὑπογραμμίζει.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
... Κάποια νύχτα λοιπόν, πού ἔλεγε τό "ὁ Θεός ἰλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ", μέ τόν νοῦ μᾶλλον παρά μέ τά χείλη, φάνηκε ξαφνικά ἀπό ψηλά πλούσια θεία ἔλλαμψη καί γέμισε ὅλος ὁ τόπος. Μόλις ἔγινε αὐτό, ὁ νέος δέν καταλάβαινε πιά ἄν βρισκόταν μέσα σέ σπίτι καί κάτω ἀπό στέγη. Φῶς μόνο ἔβλεπε παντοῦ καί δέν αἰσθανόταν κἄν ἄν πατοῦσε στή γῆ, ἀλλ' οὔτε φοβόταν μήπως πέσει. Δέν σκεπτόταν καθόλου τόν κόσμο οὔτε τοῦ ἄγγιζε τόν λογισμό τίποτε ἀπ' ὅσα πειράζουν τούς ἀνθρώπους πού φοροῦν σάρκα. Ἦταν ὅλος μέσα σ' ἕνα φῶς καί νόμιζε πώς ἔγινε κι ὁ ἴδιος φῶς. Λησμόνησε ὅλο τόν κόσμο, ἐνῶ πλημμύρισε ἀπό δάκρυα ἀνέκφραστης χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως. Ἔπειτα ὁ νοῦς του ἀνέβηκε στόν οὐρανό καί εἶδε ἄλλο φῶς λαμπρότερο ἀπ' τό πρῶτο. Κοντά σ' αὐτό τό φῶς βλέπει μέ ἔκπληξη νά στέκεται ἐκεῖνος ὁ ἅγιος καί ἰσάγγελος Γέροντας, πού τοῦ ἔδωσε τόν κανόνα καί τό βιβλίο...
